مایه پنیر چیست؟

مایه پنیر آنزیمی است که معمولاً از حیوانات گرفته می شود و در فرآیند پنیرسازی استفاده می شود. پارمزان، گورگونزولا، پکورینو رومانو، کاممبر، امانتالر، مانچگو، گرویر و سایر انواع پنیر صنایع دستی همه به طور سنتی با حیوانی تهیه می شوند. نوع گیاهی و قارچی در دسترس هستند اما به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی گیرند. اگر از رژیم گیاهخواری پیروی می کنید و از مایه پنیر حیوانی اجتناب می کنید، قبل از انتخاب پنیر مناسب برای برنامه غذایی خود، مهم است که برچسب ها را به دقت بخوانید.

مایه پنیر گاوی حاوی آنزیمی فعال به نام رنین هستند (که به آن کیموسین نیز می‌گویند). این آنزیم به انعقاد شیر کمک می کند تا مدت بیشتری در معده باقی بماند. رنین شیر مایع را به نیمه جامد شبیه پنیر دلمه تبدیل می کند، به طوری که به اندازه کافی در معده می ماند تا پروتئین ها به درستی هضم شوند. همچنین می تواند برای انعقاد شیر در فرآوری پنیر تجاری استفاده شود. برای انعقاد شیر، ایجاد کشک و غلیظ شدن پنیر در طول فرآیند تولید استفاده می شود. به زبان ساده، شیر گاو را می بندد.

مایه پنیر قارچی

مایه پنیر قارچی در قالب های خاصی ایجاد می شود که حاوی آنزیم هایی شبیه کیموزین است.
نوع قارچی از سلول های معده حیوان است. در کشت های مخمر از نظر ژنتیکی اصلاح میگردد تا برای پنیرسازی مفید باشد.

نحوه استفاده

مقدار مایه پنیر متناسب با مقدار شیر مصرفی را محاسبه و اندازه گیری کنید. قبل از افزودن به شیر در دمای 35-38 درجه سانتی گراد در 50 میلی لیتر آب حل کنید.

در لحظه مناسب در دمای 35-38 درجه سانتیگراد اضافه کنید. به آرامی هم بزنید و بگذارید حدود 15 تا 40 دقیقه تا غلیظ شود.

در حدود 1-10 گرم در 10 لیتر شیر کلرید کلسیم اضافه کنید.

اطلاعات اضافی:

در تاریخ انقضا امکان حمل و نقل محصول در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد تا 7 روز در نظر گرفته میشود.

PH بهینه شیر برای عملکرد صحیح 6-7 است.

محصول را در دمای 4 تا 8 درجه سانتی گراد محکم بسته نگه دارید.