کپسول گیاهی سورنجان بسته 10 عددی

سورنجان چیست؟

سورنجان یک داروی یونانی است که عمدتاً برای درمان درد مفاصل استفاده می شود. موارد مصرف ثانویه سورنجان نیز در زیر ذکر شده است. ترکیبات مهم کپسول سورنجان شامل: رازیانه، بادام، نیسوت است. که خواص آن در زیر به اشتراک گذاشته شده است. دوز صحیح به سن، جنسیت و سابقه پزشکی بیمار بستگی دارد.

دو نوع سورنجان شیرین و تلخ در بازار موجود است. نوع تلخ حاوی آلکالوئید کلشی سین به مقدار نسبتاً زیادی است در حالی که نوع شیرین حاوی ردپایی از این آلکالوئید به شکل غیرفعال فیزیولوژیکی است. هر دو نوع تسکین دهنده درد، ضد نقرس، ضد روماتیسم، تصفیه کننده و استفراغ هستند.

سورنجان تلخ به دلیل طعم تلخ و رنگ تیره تر از سورنجان شیرین متمایز می شود. سورنجان تلخ برای مصارف خارجی در نقرس ترجیح داده می شود در حالی که سورنجان شیرین برای مصارف داخلی استفاده می شود. در آرتریت، نقرس، روماتیسم و ​​یبوست کاربرد درمانی دارد.

فواید درمانی سورنجان

سورنجان سرشار از خواص دارویی است. درک این خواص به ما در استفاده بهتر از این گیاه کمک می کند. همچنین بیانگر شرایطی است که باید از آن اجتناب کنیم.

• در زیر خواص دارویی همراه با معنی آورده شده است.
• آنافرودیزیاک : میل جنسی را کاهش می دهد.
• ضد التهاب : کاهش التهاب با اثر بر مکانیسم های بدن.
• ضد نقرس: التهاب و درد نقرس حاد را تسکین می دهد اما دفع اسید اوریک را افزایش نمی دهد.
• آنتی فلوژیستیک : کاهش التهاب یا تب.
• آنتیمیتوتیک : میتوز را مهار می کند.
• ضد روماتیسم : کاهش یا پیشگیری از روماتیسم.
• ضد تومور : جلوگیری یا مهار تشکیل یا رشد تومورها
• ضد نفخ : جلوگیری از ایجاد یا دفع گاز معده.
• کاتارتیک : پاک کننده
• معرق : باعث افزایش تعریق می شود.
• دیورتیک : تحریک کننده دفع ادرار/عاملی که میزان ادرار دفع شده را افزایش می دهد.
• استفراغ : باعث استفراغ می شود.
• سم : سمی
• آرام بخش : باعث آرامش یا القای خواب می شود

کاربرد دارویی

سورنجان طعم تلخی دارد. گاز، نفخ و یبوست را تسکین می دهد. تورم، التهاب و درد را کاهش می دهد و از این رو برای درمان نقرس، روماتیسم و ​​ناراحتی های مفصلی استفاده می شود.

موارد منع مصرف

1. در بارداری مصرف نکنید. باعث ناهنجاری های جنینی میشود.
2. در ناتوانی، مشکلات قلبی، کلیوی یا گوارشی منع مصرف دارد.
3. عوارض جانبی شامل آلوپسی، کم خونی آپلاستیک، اسهال، انتروز، لکوپنی، میوپاتی، حالت تهوع، تغییرات پوستی، استفراغ، پاکسازی شدید، التهاب جدی معده و روده است.
4. برای مدت طولانی تری نباید از آن استفاده کرد.
5. استفاده طولانی مدت ممکن است باعث آگرانولوسیتوز (کمبود گرانولوسیت در خون، افزایش آسیب پذیری در برابر عفونت)، کم خونی آپلاستیک (کمبود انواع سلول های خونی ناشی از شکست در رشد مغز استخوان) و التهاب اعصاب محیطی (آسیب به اعصاب یا بیماری موثر بر اعصاب شود).