فلفل سیاه میوه های خشک گیاهی بوته ای با ریشه های کوتاه و ساقه های بالا رونده بلند بومی جنوب کشور هند است. به عنوان ادویه اصلی برای تهیه اکثر غذاها به کار می رود. و دارای طعمی تند و طبعی گرم و خشک در طب سنتی است. درمورد فواید فلفل سیاه می توان به بهبود سلامت گوارش، سوخت و ساز بهتر غذا، بهبود گردش خون، ضد بلغم، کاهش التهاب و درمان آرتروز و… اشاره کرد.

سرشار از آهن، فیبر، کلسیم و ویتامین K و… می باشد. و ترکیبی به نام پیپرین در فلفل می تواند موجب کاهش التهابات آرتریت و ناراحتی های گوارشی شود.

ترکیب آنتی اکسیدانی به نام “پیپرین” موجود در فلفل سیاه موجب کاهش خطرات رادیکال های آزاد می گردد. در این صورت با تامین آن از طریق مصرف انواع غذاها حاوی فلفل، منجر به تعویق علائم پیری و جلوگیری از بروز بیماری های قلبی و عروقی می شود.

همچنین ماده پپرین در بهبود جذب بتاکاروتن و کورکومین موجود در میوه، سبزیجات و زردچوبه موثر است. این دو ماده به حفظ سلامت بدن کمک زیاد می کنند و به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی نقش موثری را به عهده دارند. یکی از وظایف بتاکاروتن، تبدیل آن به ویتامین A می باشد و در صورت کمبود آن، بدن به کمبود ویتامین A دچار خواهد شد. و در این صورت خطرات ابتلا به انواع سرطان از جمله روده و ریه سلامت را تهدید می کنند.

از بروز بیماری های قلبی به طور موثری جلوگیری می شود. طبق تحقیقات فلفل از طریق کنترل سطح کلسترول خون از سلامت قلب و عروق محافظت می نماید. همانطور که می دانید مقدار متعادل کلسترول برای سلامت بدن ضرروی است، ولی مقادیر بالای آن می تواند از طریق رسوب در دیواره های شریان ها منجر به انسداد و خطرات حملات قلبی را به دنبال داشته باشد.